Arie Gozert
Rotterdamse Arie, bij zijn maten bekend als een fijne gozert, heeft na vele avonturen het varen en het wilde leven wel een beetje gehad. Hij is toe aan “een knap, ziltig wijfie”, zoals hij het, op z’n Arie’s, fijntjes weet uit te drukken. Een lekkere malle Babbe met een goedgevuld achterwerk, een vrouw van weinig woorden en recht door zee.
Dat is zo ongeveer het verlanglijstje van Arie en omdat hij daar een duidelijk beeld in ultra HD bij heeft, laat hij er geen sprietjes over groeien. Hij verlaat het schip.
Met zijn neus in de voorhoede onderneemt de rechtgeaarde zeegozert een grondige zoektocht in het schemerbuurtje rond de haven.
Het moet gezegd worden: Arie houdt niet van half werk.
Via de visafslag naar de donkere hoge huizen gaat zijn tocht, van kelders tot de steilste nok van oude zolders en tussentijds hapt hij wat weg uit welvoorziene proviandkasten.
Het resultaat valt evenwel wat tegen. Al waar hij in spinnige hoekjes op stuitert zijn muizige dametjes die het uitpiepen van ontsteltenis als ze ex-zeebonk Arie tegen het harige lijf lopen.
Arie is niet blij.
Met zijn snorharen in een blond schuimend bier smoest hij met zijn makkers uit de stamkroeg. Is er een plan B?
“Het is net als met de vis”, stelt de oude Sjors; “Alles is weggevangen. Alleen de scharren liggen nog te hoesten op de kaai”.
Deze bijzondere uitspraak van zijn beste vriend, zet Arie aan het denken en Arie zou Arie niet zijn als hij niet alweer een goed idee krijgt!
Reacties
Een reactie posten