Van Al Dat Soete

  ---- Vervolg op ARIE GOZERT ---- GODELIEVE hooggeborene Godelieve is ter wereld gekomen in de haakmand van de huishoudster van de pastoor. Het is een heel verhaal: die haakmand stond al sinds jaar en dag op zolder want de huishoudster was niet zo hakerig. Ze had wel grote schoenen en in die zin haakte ze dan weer wel maar haken met de pen was haar niet gegeven. Piepers jassen ging haar beter af maar nu weer terug naar het verhaal. Godelieve is dus eigenlijk, kun je wel zeggen: hooggeboren. Dat is haar ook aan te zien. Haar snuit heeft die fijne trekken die je alleen bij heel oude adel tegenkomt en haar snor is van een uitmuntende schittering; helder en beweeglijk en er hangen nooit kliekjes aan. Opnieuw terug naar het verhaal. Op een dag krijgt die huishoudster met haar grote schoenen de geest. Ze zou iets voor meneer pastoor gaan haken, iets om hem te verrassen. Het moest iets zijn waar hij veel aan zou hebben; een hoesje voor zijn psalmboek of iets wat niet al te bewerkelijk was. D

       Arie Gozert Rotterdamse Arie, bij zijn maten bekend als een fijne gozert, heeft na vele avonturen het varen en het wilde leven wel een beetje gehad. Hij is toe aan “een knap, ziltig wijfie”, zoals hij het, op z’n Arie’s, fijntjes weet uit te drukken. Een lekkere malle Babbe met een goedgevuld achterwerk, een vrouw van weinig woorden en recht door zee. Dat is zo ongeveer het verlanglijstje van Arie en omdat hij daar een duidelijk beeld in ultra HD bij heeft, laat hij er geen sprietjes over groeien. Hij verlaat het schip. Met zijn neus in de voorhoede onderneemt de rechtgeaarde zeegozert een grondige zoektocht in het schemerbuurtje rond de haven. Het moet gezegd worden: Arie houdt niet van half werk. Via de visafslag naar de donkere hoge huizen gaat zijn tocht, van kelders tot de steilste nok van oude zolders en tussentijds hapt hij wat weg uit welvoorziene proviandkasten. Het resultaat valt evenwel wat tegen. Al waar hij in spinnige hoekjes op stuitert zijn muizige dametjes die