Van Al Dat Soete

Drie kleine babyzusjes met alledrie een warme muts met vrolijke pompons.

Baby nummer drie draagt een witgrijs gestreept tuinbroekje van het allerfijnste tricotkatoen met borduurbandjes en koperkleurige drukkertjes. Ook zij heeft, net als haar zusjes, witte gehaakte slofjes.

Klein zusje heeft een roze geruit pofbroekje en een fijn katoenen tuniekje in roze met witte stipjes met een geel satijnen strikje op de rug. Ook zij heeft gehaakte witte slofjes.

De eerste van een drieling Kleine popjes met beweegbare armpjes en beentjes. Deze eerste heeft een flanellen luier met drukkertjes, een geborduurd lila tuniekje en gehaakte slofjes.

Een bevalling.... Het valt niet direct zo op maar dit liefje was een bevalling. Ze kostte me meer werk dan alle voorgaande poppen en het heeft dus nogal lang geduurd voordat er op dit weblog weer eens wat nieuws getoond kon worden. Waarom was dat? Nieuwigheden: behalve het draaibare hoofdje nu ook een try-out met draaischijven in de benen. Daarnaast stevig ijzerdraad in de benen om de knieën te kunnen buigen. Niet alleen de romp en de benen maar nu alles: óók de armen werden gemaakt met binnenvoering. Dit maakt de pop extra stevig en geeft mogelijkheden ijzerdraad in de ledematen te verwerken of kleine aanpassingen te maken in de vormgeving. De draaischijven waren evenwel geen succes. De benen gingen "zwabberen" en zaten niet helemaal gelijk. Het is nu eenmaal geen plastic pop. De wollen voering laat de draaischijven teveel ruimte aan benen, die beslist niet alle kanten op mogen draaien. Madelief kon hierdoor wel in allerlei leuke houdingen zitten en liggen maar aan st

Een typisch Drentse gewoonte waar ik maar moeilijk aan kan wennen is dat je buren door de achterdeur binnenkomen. In ons geval is de achterdeur meteen toegang tot de woonkamer en ik zit met mijn rug er naar toe. WAZDAT? vraagt mijn buurvrouw. Op de tafel ligt Madelief. Haar vlasblonde pruikje moet onberispelijk schoon blijven en wordt tot het laatst weggehouden van alles wat er hier over de tafel gaat, waardoor het wel lijkt alsof ze net ontslagen is uit het ziekenhuis. Haar linkerarm heeft nog geen tricot overtrek en bungelt met een enkele speld aan de romp. Haar voeten zitten bij haar oren (Madelief is zo lenig!). Haar gezicht is nog helemaal "kaal". Het is het stadium dat er alleen nog maar met de moed der wanhoop gebikkeld wordt. Ik weet uit ervaring dat dit meisje er over een poosje echt heel lief uit gaat zien maar zoals steeds heb ik in dit stadium sterk mijn twijfels over waar ik mee bezig ben. Bovendien zijn het steeds nieuwe en aangepaste technieken. Hoe kan ik

Ja hoor, daar is ie weer! Klaar! Maar wat een werk was dit jongetje. Gevoerde romp en benen, gestoken in een tuinbroek en bijpassend shirt, beide van een mooie kwaliteit linnen. Sokjes op vier pennen.... Josje kan los staan, al is dat hier niet duidelijk aangetoond. En ook zijn muts is rondgebreid. Dat ging trouwens gemakkelijker dan de sokjes. Kledingsetje van Josje

Het zal toch niet waar wezen: alwéér een jongetje. Niet voorzien, onbedoeld, maar zo langzamerhand begin ik eraan te wennen: er blijven kleine jongetjes uit de wol kruipen. Dit knulletje heeft een draaibaar hoofd en (NIEUW!) buigbare knietjes. Alweer een nieuw modelletje. Oók nieuw - althans voor mij - is het breien op vier pennen. Ik heb mij er nog niet eerder aan durven wagen,  tot ik een cursus sokken breien voor beginners vond. Prachtig uitgebreid met veel foto's. De schrijfster ervan heeft maar één goede hand en toch speelde zij het klaar sokken op vier pennen te breien.  Extra puntje voor haar en  dit is de link naar de cursus: http://www.ontrafeld.nl/?page_id=39 En bovenstaand blauw gevalletje op de kleine stokjes  ziet er toch echt serieus uit. Klein detail: het patroon was voor maat 39 en het werd voor deze zweter op de vier pennen een titanenstrijd om dit om te rekenen naar een voetje van 7 1/2 cm. Dus ook een puntje voor mij.

Ter ere van het feest vandaag gestoken in de plaatselijke klederdracht. Dit popje rust op haar gevulde rokken.

Babypopje (met gestrekte beentjes niet langer dan 30 cm 😉) kijkt verwonderd de wereld in. Kleine Knar draagt een luier en is gestoken in een tricot pyjamapakje. Met in lila gebreide katoenen babyslofjes op een lekker zacht gevoerd boxkleed. Knarretje gaat zoet slapen als het het kabouterpopje maar dichtbij is.

Van het zachtste en mooiste flanel is deze babykabouter. Hij heeft een geborduurde puntmuts in dromerige nachtkleurtjes. Deze kleine is bestemd voor een kindje dat nog niet gearriveerd is.

Kleintje Een kleintje voor een kleintje

Het zijn gure aprildagen maar dit kindje heeft een heerlijk warm pakje en zal daar helemaal geen last van hebben.💜 Ingenaaid als een lekker wolletje met beweegbare armpjes en beentjes. Een echte knuffel.