 |
| Mensen die zich nog niet zo verdiept hebben in het hele maakproces van de zonnekindpop of Waldorfpop, willen het graag uitgelegd krijgen. Ik zie dat ze hun uiterste best doen het te volgen maar toch met vraagtekens blijven lopen. Heel begrijpelijk en daarom heb ik hier wat fotootjes geplaatst om het schematisch toch wat inzichtelijk te krijgen. |
 |
| Het begint allemaal met een rolletje buisverband, te koop bij een enkele apotheek of hobbyzaak (bijvoorbeeld Niels Holgersson). In plaats daarvan kun je ook een katoenen sok nemen. Dat werkt zeker heel goed maar in mijn geval, voor pop Kaatje die ik hierna ga plaatsen, werkt buisverband plezieriger. Haar hoofd is te groot voor een sok omdat zij tot het grootste type Waldorfpoppen behoort. |
 |
| Omdat Kaatje een draaibaar hoofd krijgt, begint alles met een veiligheidsschijf. |
 |
| Zo ziet het buisverband er uit als het heel stevig is gevuld en aangeperst met schone schapenwol. Met een touwtje wordt de ooglijn bepaald en andere touwtjes vormen het hoofd en het achterhoofd. Voor iedere poppenmaker kan dit verschillend zijn. |
 |
| De complexere poppenkop krijgt een duidelijk gezicht dat met een wolviltnaald en vele kleine plukjes wol wordt ingeponst. Ook dit is heel bewerkelijk. het gezicht moet stevig zijn zodat de tricot die er straks omheen gaat niet alles platdrukt. Het moet symmetrisch zijn en in verhouding. Niet te groot en niet te klein. |
 |
| De tricot wordt er omheen gespannen. Omdat deze pop een draaibaar hoofd heeft wordt de stof van onder naar boven centimeter voor centimeter vastgespeld en met de hand vastgezet. |
 |
| Halverwege dit proces wordt de mond met draden "doorgepit" om een goede aftekening te krijgen. Onder het tricot wordt rondom de neus een heel klein beetje textiellijm aangebracht. |
Reacties
Een reactie posten