Even iets anders
De steeds groter uitvallende poppen laat ik nu los om een paar nieuwe technieken te proberen.
Om te beginnen het haar: tot nu toe heb ik de haren steeds draadje voor draadje op de kop vastgenaaid. Dit heeft als enig voordeel dat het haar goed vast zit en redelijk bestand is tegen kinderhanden.
Er zijn daarentegen ook nadelen aan. Het eerste grote nadeel is dat je het eindresultaat pas ziet als het klaar is en dat er dan weinig meer aan te doen is. Fijn als het leuk uitvalt, maar anders....
Om te beginnen het haar: tot nu toe heb ik de haren steeds draadje voor draadje op de kop vastgenaaid. Dit heeft als enig voordeel dat het haar goed vast zit en redelijk bestand is tegen kinderhanden.
Er zijn daarentegen ook nadelen aan. Het eerste grote nadeel is dat je het eindresultaat pas ziet als het klaar is en dat er dan weinig meer aan te doen is. Fijn als het leuk uitvalt, maar anders....
Afgebeeld pruikje van zwarte krulletjeswol is over een A4-tje onder de machine doorgehaald. Een dichte zigzagsteek zorgt dat de boel redelijk stevig op zijn plaats blijft zitten. De haarstroken worden over een pruikkapje genaaid. Zo'n pruikkapje kun je kant en klaar kopen of zelf maken van zacht en rekbaar materiaal in de kleur van het haar. Ik vond in een kringloopwinkel een ei van keramiek, ongeveer zo groot als het kopje van mijn pop. Iets dergelijks kan behulpzaam zijn bij het opspannen van het pruikkapje.De voordelen van zo'n pruikje:
- Je kunt zien of het naar je zin is maar het hoeft niet meteen vastgezet te worden;
- Je kunt de voor- en achterkant bepalen of er hier en daar nog wat haar bij naaien.
- Het werken aan de pop is fijner en makkelijker als de kop nog haarloos is;
- Door het pruikkapje zijn er geen kale plekken tussen het haar. Hierdoor heb je minder haar nodig, wat een natuurlijker voorkomen heeft bij zo'n klein kindje;
- Het pruikje kan makkelijk vervangen worden als het ooit beschadigt.
Naast het experiment met het pruikje wilde ik nu ook eens een lekker flexibel popje maken, beweegbare ledematen en een hoofdje dat kan draaien. Niet alles tegelijk natuurlijk. Het hoofd van dit meisje kan nog niet draaien maar ze kan al heel wat, met die scharnierende armpjes van haar en die mollige pootjes. Ik moet me gaan verdiepen in een andere manier van werken waarbij de nek aan het rompje gemaakt wordt in plaats van aan de kop. Dit is de enige mogelijkheid om draaischijven te bevestigen. Ik vrees dat er voor de romp ook een binnenlijfje moet komen.
Reacties
Een reactie posten